بزرگداشت یونس شکرخواه برگزار شد؛ کسی که دنبال نام و نان نبود | نگذارید انسان‌های خدوم خانه‌نشین شوند

به گزارش همشهری آنلاین، در ابتدای این نشست سجاد عزیزی‌آرام، مدیر کانون زمستان -برگزار کننده مراسم- با اشاره به برگزاری بزرگداشت بزرگانی چون محمد سریر، ژاله علو، شمس لنگرودی، پرویز پورحسینی و... گفت: امروز شاهد مراسم بزرگداشت یونس شکرخواه هستیم. او به دور از هیاهو و فردی بسیار موثر است که در مدت زمان حضورش در کانون زمستان اتفاقات مهمی را در بخش رسانه رقم زده است.

وی ادامه داد: استاد شکرخواه در عرصه رسانه، رفتار و زندگی شخصی، قلب و زبانش یکی است که این خود تعریف رسانه است.

در بخش دیگری از این مراسم هادی خانیکی عنوان کرد: هفته پیش سالگرد درگذشت قیصر امین‌پور بود. هرسال همه باهم می‌رفتیم و امسال با همسرم به دیدار قیصر رفتیم. امروز صبح نزد دکتر شفیع کدکنی بودم و گفتم فکر می‌کنم یک نفر به دعوت شما جواب رد داده باشد و آن پدر قیصر امین‌پور بود که قبول نکرد امین‌پور در تهران دفن شود و او در گتوند دفن شد. به وی گفتم امروز دیدم شهر بوی قیصر را گرفته و نام کوچه کنار منزل او را تنفس صبح گذاشتند.

وی ادامه داد: اگر کسی شعر نداند و نفهمد، ارتباطات را نمی‌داند و نمی‌فهمد. زیرا مخاطب او، ایرانی و اهل شعر است. شعر در ارتباطات کار آمار و جدول علم را می‌کند. شکرخواه مردی منعطف است. وقتی در روزنامه کیهان بودیم از سوی یک چهره ملی دعوت شدیم که به پدر همسرش خیلی تکریم می‌کرد، شکرخواه گفت اگر قرار باشد ازدواج کنم و اینگونه شوم، هیچوقت ازدواج نمی‌کنم و یونس شش ماه بعد ازدواج کرد! البته من نامه مکتوب نوشته شکرخواه را داشتم که گم کردم.

در ادامه نیز حجت‌الله ایوبی در سخنانی بیان کرد: همه عناوین در جلوی نام یونس شکرخواه سر تعظیم فرود می‌آورند و وی از تجلیل دور است اما معتقدم نیاز داریم ستاره‌های آسمان ایران را به جوانان معرفی کنیم. همه ما از غم حرف می‌زنیم و امیدوارم شادی به ما برگردد. همیشه با خودم می‌گویم چطور است که آدمی تا این حد موفق می‌شود و دشمن و حسود ندارد؟

وی افزود: او هیچ‌وقت دنبال نام و نان نبود و نیست. شکرخواه افراد و چیزهایی را می‌بیند که دیگران نمی‌بینند. او خودش است.

سید فرید قاسمی نیز در این مراسم گفت: درباره دکتر شکرخواه بسیار گفته و نوشته‌ام اما حق مطلب ادا نشده است؛ چرا که در وصف او بیانم قاصر است، کی توان گفت آنچه اندر خاطر است؟ او وسیع و عمیق است و در بینش و منش، انسان به تمام معناست.

وی ادامه داد: سکوت‌مندی باوقار و مداراورزی بهبودخواه است. نانوشته‌های او غنی‌تر از انتشاراتش است. در دنیا مرسوم است که استادانی با این مرتبه علمی و دانش تجربی در مرکز تربیت مدرس علوم ارتباطات و رسانه، روزنامه‌نگاری و فرهنگستان‌های مرتبط حفظ می‌شوند ولی در اینجا اینگونه نیست. آمر و عامل بازنشستگی او باید بداند که مهر فروزنده چون پنهان شود، شب‌پره بازیگر میدان شود. مهره نمی‌تواند جای چهره را بگیرد. در این مملکت باید به فکر بود. نباید گذاشت عرصه از انسان‌های کارآمد و خدوم تهی شود. چو بیشه تهی ماند از نره شیر / شغال اندر آن بیشه آید دلیر.

مجید رضاییان نیز اظهار کرد: شکرخواه روزآمد، بذله گو و زلال است. در روزنامه‌نگاری کشور که قریب ۲ دهه است که روزنامه‌نگار مصونیت حقوقی و آزادی بیان ندارد؛ همه باید بگوییم شاگرد اساتیدی چون شکرخواه بوده‌ایم. گاه حواسمان پرت می‌شود و قدر گنجینه‌ها را نمی‌دانیم. سعی نکنیم این گوهرها را به حاشیه برانیم. روزنامه‌نگاری ما با شکرخواه تعریف می‌شود.

در ادامه مراسم بزرگداشت یونس شکرخواه که در بیست و سومین ماه نشسته در آستانه به همت کانون ادبی زمستان برگزار شد، منوچهر زندی عنوان کرد: اعتبار فرهنگی و حیثیتی ارج باید نهاد. جامعه ایرانی نباید کوتاه مدت فکر کند و همه ما باید قدر اساتید خود را بدانند. دو سه ماه قبل از سوی انجمن جهانی ورز ش مرا به عنوان یکی از اسطوره‌های قرن در عرصه ورزشی نویسی انتخاب کردند .و ناگهان هجوم برخی از روزنامه‌نگاران اتفاق افتاد. در سالهای دور در کیهان ورزشی کسانی داشتیم که فدراسیون را زیر و رو می‌کردند و کسانی هم به ما الصاق شدند که ما رفتیم. اما دکتر شکرخواه که به کیهان ورزشی آمد و با او حرف زدیم باور کردیم که او لایق‌ترین است امروز ۴۰ سال از آن روزها می‌گذرد و همان باور را وارم که او لایق‌ترین است. شکرخواه در قالب معلم، رفیق و همراه آنچنان بلد است که باید وی را پیشکسوت راستین نامید.

در ادامه نیز سینا تفنگچی با اشاره به خاطره از یونس شکرخواه گفت: او همیشه اخلاق مدار و مردی متواضع و انسان نرمش است. دکتر شکرخواه انسان چند وجهی است و هر وجه وی یک سرفصل جداست.

عباس یاری نیز در سخنانی بیان کرد: ۵۰ سال در خدمت فریدون صدیقی کار روزنامه نگاری کردم اما خودم را همیشه شاگرد استاد شکرخواه می‌دانم و از نگاه و روش و شخصیت وی بسیار آموختم. ۴۱ سال در مجله فیلم و فیلم امروز کار کردم و شاید فکر کنید حوزه کاری من و استاد شکرخواه نزدیک نیست اما وی با خیلی از اهالی سینما، فیلمنامه‌نویسان، ترانه سرایان و... نزدیک است. آقای شکرخواه! هرجا که عشق و شعر و حال خوب هست شما هستید.

احمد محمدی سهروردی نیز گفت: برخی چیزها نوشته می‌شود اما خوانده نمی‌شود مانند آزادی بیان. آزادی اندیشه و بیان این نیست که چیزی را اظهار کنم بلکه منظور آزادی پس از بیان است.

وی افزود: اگر آزادی بیان نباشد، هیچ فضیلتی رشد نمی‌کند. استاد شکرخواه همین مسیر را تشخیص داد که از کجا به کجا برسد؛ برای استقلال و دانش ادای احترام می‌کنیم و درود می‌فرستیم.

در بخش دیگری از این مراسم نیز یونس شکرخواه بااشاره به پشینه بزرگان حاضر روی سن که برای تقدیر از وی آمده بودند، گفت: ۲۱-۲۲ ساله بودم که از طریق آقای خانیکی روزنامه‌نگار شدم. مدیون تک تک دوستانم هستم. در رشته مطالعات فرهنگی، متیو آرنولد می‌گوید روزنامه‌نگاری ادبیات شتاب‌زده است، شما کندتر بروید کنار شما هستیم. از سجاد عزیزی‌آرام بسیار سپاسگزارم. من در نشست‌های کانون زمستان شرکت می‌کردم و نمی‌دانستم که روزی در مراسم کانون روی سن می‌آیم.

در ادامه این مراسم با اهدای تندیس کانون زمستان به از دکتر یونس شکرخواه تجلیل و یک اثر نقاشی پرتره نیز از الهام تاج‌داری به استاد شکرخواه اهدا شد.

حسام لرنژاد، علیرضا تابش، امیر تقی‌پور، سید فرید قاسمی، سید وحید عقیلی، قاسم‌علی فراست، رضا قوی‌فکر، غلامرضا کاظمی دینان، حمیدرضا نمازی، امرالله فرهای و ... از جمله چهره‌های فرهنگی حاضر در این مراسم بودند.

اجرای موسیقی توسط مهدی یغمایی و محمدرضا چراغعلی از بخش‌های این مراسم بود.

معرفی برگزیدگان ترانه و موسیقی بخش پایانی بیست و سومین ماه‌نشست در آستانه بود.